IDC door de ogen van een kandidaat

Voor diegene die graag willen weten hoe het er aan toe gaat in een IDC, hieronder het verslag van Nadia. Zij is tijdens het laatste IE in Eindhoven geslaagd voor haar OWSI brevet, samen met Tom, Marlene en Ricardo. Nogmaals proficiat!

Donderdag 10 mei, de dag dat het allemaal begon... klokslag 18 uur staat mijn lieve vader voor de deur van mijn werk om te beginnen aan de volksverhuizing genaamd IDC :-) De auto zit tot de nok toe gevuld met duikspullen, slaapspullen, boeken en hoogstwaarschijnlijk ook nog honderden dingen die ik nu achteraf gezien nooooit mee had hoeven nemen.....

 Vrijdagochtend is de hele groep compleet in het zwembad van Port Zelande om 08:00 behalve.....onze Ricardo! Het bed won de strijd deze ochtend toch. We gaan van start met onze briefings en het skill circuit. Dit valt allemaal 100% mee en iedereen slaagt voor dit gedeelte. Vervolgens is het tijd voor de standards. Met een markeerstift in de aanslag en maar doorbikkelen door de taaie maar toch soms ook wel interessante stof heen!

 Zaterdag 12 mei. De dag start vandaag weer in het zwembad. Op hier en daar wat tips voor de briefings na, gaat ook dit allemaal weer goed. Dan komt het spannendste moment tot nu toe. De theoriepresentaties… na uren van voorbereiding ´the night before´ mag ik gaan vertellen over Aware. Ik probeer absoluut Aware te duiken en te leven, maar wat een ROT onderwerp om een presentatie over te geven J Maar met wat horten en stoten kom ik hier met een 4 vanaf! Nog maar net van deze stress bekomen staat het buitenwater alweer op de planning. Ik mag de CESA en de hefballon gaan doen. De CESA moet gaan lukken, bedenk ik mij vlak voor het te water gaan, maar die hefballon… De laatste keer dat ik die gebruikt heb is in 2002 met mijn Advanced Cursus. Tijdens het te water gaan besluit ik er een draai aan te geven en tot mijn enorme verbazing gaat dat best aardig. Zowel Marlene als ballon komen veilig boven, wat resulteert in mijn eerste 5!!!! Ook de Cesa gaat goed op wat mensen na die weigeren naar boven te kijken, weigeren geluid te maken of proberen op te stijgen zonder neutraal te zijn

 Zondag 13 mei. De examendag… met knikkende knieën aangekomen, want het grote moment is daar. Standards examen en theorie examen! Gelukkig kan ik deze ook afvinken op mijn cijferlijstje en zit ik nog steeds in de race onderweg naar het IE. De zondagmiddag staat in het teken van de ezelsbruggen, getallenlijstjes en de punten op de I zetten.

Vrijdag 18 mei. De dag dat de zenuwen voor het eerst aanwezig beginnen te zijn! We starten deze dag met wat rescue oefeningen in het zwembad en onze eigen presentaties. Mijn eerste 1 voor het zwembad is een feit…. Oei oei oei. Hij blijft fijn, de alternatieve luchtvoorziening in de rescue! Gelukkig zeggen ze altijd dat de generale repetitie waardeloos moet zijn voor een goed resultaat bij het echte werk! In de middag zijn er nog wat presentaties van Maike, wat herkansingen voor een aantal van ons en het Buitenwater. Na een ontzettend vermoeiende dag krijgt gelukkig iedereen groen licht van Maike om naar het IE te gaan.

 Zaterdag 19 mei, 4:15!!! De wekker en het is nog donker???!?!?! Oh ja, shit op weg naar Eindhoven! Nu zijn het geen zenuwen meer, maar knikkende knieën, misselijk, zweethandjes en niet meer leuk J Stipt om 7:00 uur is ons hele groepje aanwezig in het Novotel (07:30 pas verzamelen en 8:00uur start, maar we kunnen maar op tijd zijn  Dave Griffiths begint met het Padi praatje en de logistieke uitleg voor het weekend en dan gaan we voor het ‘echhie’ van start. Ik start met de standards en gevoelsmatig op wat instinkers na voelt dit examen goed. Na 50 minuten leg ik mijn pen neer en lever mijn examen in bij Dave en ontvang het volgende examen. De theorie. 5 onderdelen, 12 vragen per onderdeel. Ik besluit ter plekke om lekker tegen de stroom in te gaan en ik start achterin het boekje met uitrusting. Deze kan ik in 3 minuten invullen zonder nadenken. Algemene vaardigheden hetzelfde, en zelfs het RDP examen blijkt mee te werken. Maar dan, fysiologie.. mijn interne hersenberekeningen vertellen mij dat ik 5 vragen niet zeker weet en dat dit teveel is, maar op hoop van zegen, gokken maar. Fysica is de hekkensluiter en zowaar kan ik deze ook fluitend invullen (terwijl dit altijd mijn struikelblok is geweest.)

Ik lever het examen in en neem weer plaats om te wachten op het nakijken. Dave roept me bij zich en ik zie al dat hij geen goed nieuws heeft. Standards gehaald, RDP en Uitrusting 100%, fysica en algemene vaardigheden 93%, maar dan fysica… 58%. Wat er op dat moment door me heen schiet zal ik hier niet uitschrijven maar gevoelsmatig sta ik op omvallen. En nu? Pauze en een peuk, meer kan ik even niet denken. Ik loop naar buiten en bel mijn moeder. Wat te doen, wat te doen? Vandaag herkansen of het risico lopen op een slapeloze nacht om nog een keer het boek door te nemen en morgen te herkansen. Ik krijg als advies: dit weet je zelf het best.. en bedankt!

Maar vooral doorgaan is mijn motto voor deze dag geworden, dus we duiken met zijn allen heerlijk de zon in om alle presentaties voor te bereiden. Theorie, zwembad en buitenwater. Ik besluit als eerste te gaan en knal alle 3 de briefings achter elkaar aan, je kan er maar vanaf zijn. Vervolgens krijg ik een hand en een ‘well done’. Mijn zelfvertrouwen stijgt weer iets en na nog een spoedcursus fysiologie in de zon van Maike en Ricardo, besluit ik er voor te gaan. Ik wordt in een stil hoekje in de lobby gezet en maak mijn herkansing. Bijna fluitend, zo makkelijk lijkt het. 4 minuten later sta ik naast de examinator die me vragend aankijkt: finished all ready? Resultaat: 100%! Back in business!!!

 Zondag 20 mei: Laatste dagje! We starten in alle vroegte in het zwembad bij het klooster in Eindhoven. De eerste groep IE kandidaten gaat het water in en aan ons de taak om… te wachten! En dat met al die spanning in onze lijfjes ;-) Dus besluiten we de demo’s op het droge te gaan doen. Dit blijkt best komisch, maar wel haalbaar, vooral de vinpivot is een uitdaging!

We mogen na een half uur het water in en na het aftikken van het skill circuit mogen we onze individuele demo’s doen. Door de stress vergeet ik in mijn demo van de vinpivot helemaal dat de benen gestrekt achteruit moeten. Gelukkig leerde Maike ons het teken voor OEPS STOM VERGETEN OPNIEUW! Na alle demo’s naar de oppervlakte en wederom een hand en een ‘fantastic, perfect demonstrations’! Dit is voor mij ook het moment dat ik me begin af te vragen: ‘zou het dan toch mogelijk zijn, ik als instructrice??!?!’ Ik ben er bijna namelijk, alleen het buitenwater nog.

Rond 11 uur komen we aan in Aquabest. Onze groep mag als eerste het water in en omdat ik nog niet genoeg gespannen was, mag mijn demo als laatste pfffff. Zenuwslopend! En tsja, dan ook nog de CESA en wederom de alternatieve luchtbron! Ik geloof dat dit Karma heet… J Eenmaal boven aangekomen, nog even de rescue demo bij Maike en terug naar de kant. Dan gaat het kippenhok van start. Wat was jouw fout, wat heb ik hier gedaan, wat had ik moeten doen, hoe zag dat eruit! Dus, zoveel mogelijk op zoek naar informatie voor de aller, aller laatste debriefing. Na 3 kwartier stuiteren, komt de examinator onze kant op en begint Ricardo met zijn debriefing. Meteen daarna volgt de hand en congratulations! Op dat moment bedenk ik me, SHIT! Ik ben pas nummer 4! Dat is nog 2 debriefings en applauzen afwachten! Maar het is niet anders J Ook Marlene en Tom krijgen een hand. En vervolgens mijn eigen debriefing. Klaar… maar… geen hand?!?!!? Ik kijk de examinator aan en ik krijg een reactie :’WHAT?!’ J

Op dat moment barst ik bijna uit elkaar van spanning. Dat ziet hij en er begint een kat en muisspel, wat ik normaal gesproken kan waarderen en enorm om kan lachen, maar op dit moment niet! Maar uiteindelijk na al het gedol is daar de hand en:

CONGRATULATIONS!

 Ik schiet in de lach en kijk om me heen, mijn moeder vliegt me om de hals en op dat moment gaat alles vrij snel. Flessen champagne, applaus, gezoen en geknuffel. Zelfs nu ik dit stukje schrijf kan ik het nog steeds niet bevatten, maar als ik dan weer kijk naar mijn papiertje aan de muur, is het toch echt zo:

 Ik ben vanaf heden PADI OWSI!

Bekijk hier een impressie van deze IDC