Ervaringen van een Divemaster-in-opleiding: Wouter

De eerste professionele bubbels…

 

Nou ja bijna dan, want tot ik mijn Divemaster training daadwerkelijk af heb ben ik natuurlijk geen officiële PADI professional.  Maar goed, het begin is er. Afgelopen weekend ben ik met drie andere cursisten dan eindelijk begonnen aan de Divemaster opleiding bij Divestar. Het traject bestaat uit een flinke lading theorie, een flinkere lading praktijk en gelukkig een nog grotere lading plezier. 
Dat dat plezier belangrijk is, daar kwam ik dit weekend wel achter, het is lang geleden dat ik dagen achter elkaar in de schoolbanken zat. Stiekem is dat nog best vermoeiend, en dan is nog duiken iets dat ik heel leuk vind ook. Kun je nagaan dat ik jaren op school gezeten heb. Achteraf gezien heb ik toch wel wat medelijden met mijn oude wiskunde leraar…

Enfin, duiken en Divemaster worden, daar gaat het om. De theorie is gelukkig niet echt moeilijk, maar het is wel behoorlijk veel. Alles leren over verantwoordelijkheden, taken, planning, toezicht, gedrag, stress, briefings, problemen, macGyver vaardigheden, je kunt het zo gek niet verzinnen of het komt wel aan de orde. Dat is effe wat anders dan de theorie uit vorige duikcursussen! Nu is alleen maar in een boek kijken natuurlijk ook niet alles, maar niet getreurd, voordat je het weet sta je opeens met touwtjes om je nek knopen te oefenen. Niet alleen een welkome afwisseling, maar stiekem ook weer een praktijkonderdeel van de opleiding.

En net als dat je knopen leggen alleen maar leert door het te doen, leer je alleen maar duiken door nat te worden. Op naar het zwembad dus. Eenmaal daar denk je als redelijk ervaren duiker al makkelijk “ach zo’n zwembad, dat stelt toch niets voor” en normaal gesproken heb je dan ook best gelijk. Totdat je een keer probeert om alle vaardigheden die je ondertussen als vanzelfsprekend ervaart, op demonstratieniveau voor te doen. De eyeopener “goh wat heb ik toch nog veel te leren”  is behoorlijk groot. Je gaat opnieuw nadenken over dingen waar je al lang niet meer over denkt, met als resultaat dat je gaat twijfelen. Het lachwekkende daarvan is weer dat je opeens mid-air naar je inflatorslang grijpt tijdens de insprong, omdat je anders misschien wel weinig tot geen lucht in je vest hebt. Dat dat soort domme acties in het bijzijn van instructeurs en mede Divemaster kandidaten tot veel hilariteit leiden, mag duidelijk zijn.

Eenmaal weer uitgelachen en afgedroogd zijn we een heel aantal foto’s, filmpjes en vooral ook ervaringen rijker. Ik heb me goed vermaakt en denk dat ik ook namens de andere spreek als ik zeg dat we uitkijken naar volgend weekend! Diving is fun!

Wouter

(Divemaster-in-opleiding)